Moet ik echt onder mijn niveau gaan werken?!

Tijdens de vele loopbaan trajecten krijg ik bovenstaande vraag zeer regelmatig.
Cliënten zijn bang om zich in de vingers te snijden met te lage functies op hun CV.
Maar in hemelsnaam, zorg dat je laat zien dat je bereid bent om aan te pakken. Want als je op je CV 'harde werker'. Hebt staan, maak je dat dan waar als je al 2 jaar zonder werk zit?
Iedereen weet, ook werkgevers, dat de huidige arbeidsmarkt anders is. Maar we weten ook dat wanneer je echt wilt werken er altijd iets is voor je.

Dus is adviseer altijd om te gaan werken en dan wordt het belangrijk hoe jij dat communiceert met de wereld om je heen. Want heb je echt jouw loopbaan geswitcht van communicatieadviseur naar postbezorger? Nee dus! Je zult dus goed moeten uitleggen wat jouw redenen zijn om je huidige functie uit te oefenen. Probeer autonoom, zelfstandig en verantwoordelijk eens.

En als je er niet uitkomt dan kun je altijd een korte sessie inplannen met een loopbaanadviseur zoals ik om eens op een rij te zetten wat je precies wilt en waar je voor staat.

In de Intermediair staat een leuk artikel over Annemarie van Gaal. Hoe zij zichzelf heeft opgewerkt en succesvol is geworden.
Want wat zij deed, dat kan jij ook!


Link:
"http://www.intermediair.nl/weekblad/20130328/?utm_source=email&utm_medium=email&utm_term=feel_good&utm_content=2013wk13&utm_campaign=iw&e=1#9"

Ben je baas over je eigen leven, ja of nee?

Het is en blijft een leuk onderwerp om over te filosoferen. Hebben we ons leven volledig in de hand en zo nee, welke factoren zijn bepalend voor het verlopen van je leven? Ik denk zelf dat een heleboel dingen zijn aangeboren en aangeleerd, keurig vastgelegd in gedragspatronen die ervoor zorgen dat je binnen een bandbreedte handelt. Wel ben ik ervan overtuigd dat je met actie heel veel zelf kunt beïnvloeden en (bij)sturen. Vandaar ook dat ik met Zinzijn mensen coach op het bewustwordingsproces. Hoe doe jij wat je doet? Met welke gevolgen? Is het wenselijk dit te veranderen? En hoe kun je dit veranderen? Belangrijk is hierin om zelf de verantwoordelijkheid te nemen als coachee, want als je jouw gedrag wilt veranderen dan is het niet handig om jouw coach het werk te laten doen en niet wenselijk het gedrag van je coach over te nemen. Toch zijn er veel coachees die graag mij als coach aan het werk zetten en daarmee zelf verantwoordelijkheid uit handen geven en dus hun kans op ontwikkeling van zelfsturing mislopen. Daar wijs ik hen natuurlijk graag op. Bij vrijwillige coachees wordt dat erg gewaardeerd. Bij een aantal klanten die door derden (werkgever of UWV)worden aangemeld voor een traject ligt dat vaak anders. Daar is de wens om gedragspatronen te veranderen nog niet aanwezig, wellicht latent. Toch geldt voor iedereen dat je op ieder moment in je leven de teugels zelf in handen kunt nemen. Welke richting het paard uitloopt blijft dan de vraag. En in hoeverre heb je dan de regie over je eigen leven? Onderstaande blog van Ben Tiggelaar gaat hier over. Bron: NRC. Meer lezen: Http://www.nrc.nl/carriere/2013/03/25/de-baas-over-je-eigen-leven-ben-je-nooit

Vrouwen verdienen nog steeds minder dan mannen.

Eigenlijk is het nog steeds vreemd dat voor eenzelfde prestatie minder kan worden betaald. Dat geldt voor autochtonen vs allochtonen; gezonde werknemers vs werknemers met een arbeidsbeperking. Het geldt ook nog steeds voor sekse verschillen. Hieronder een artikel dat vandaag in het AD verscheen. "De loonkloof in de Europese Unie tussen vrouwen en mannen is nog steeds enorm. Vrouwen moeten dit jaar gemiddeld 59 dagen langer werken om hetzelfde te verdienen als het andere geslacht. Dat maakte de Europese Commissie in Brussel woensdag bekend, een dag voor de 59e dag van het jaar. Donderdag 28 februari is voor 2013 dan ook uitgeroepen tot Europese Dag voor Gelijke Beloning, om stil te staan bij de ongelijke behandeling van vrouwen op de arbeidsmarkt. Vrouwen verdienen gemiddeld per uur 16,2 procent minder dan mannen. De eerste dag voor gelijke beloning was in 2011 en viel toen op 5 maart, vorig jaar op 2 maart. Ondanks deze lichte vermindering van de loonkloof, is er volgens de commissie nog niets te vieren. Het kleinere verschil komt vooral omdat de salarissen van mannen zijn gedaald, stelt Brussel." (bron: AD 27-02-2013)

Sneeuwpret

Wat een prachtige dagen zijn dit: heldere blauwe hemels, stralende zon en de verblindende witte sneeuw. Vanmorgen ging ik in het donker op pad en de sneeuw dempte alle geluiden om mij heen. En als vanzelf verstilde ik ook. Echt fijn van die stille momenten waarin alles helemaal ok is. De winter is een proces van naar binnen keren en de sneeuwval zorgt er even voor dt we een doorkijkje krijgen naar de het licht van de zomer! Gisteren wandelde ik van school naar huis met twee blije 7 jarigen. En we passeerden twee jongens van 18-19 jaar. En zij waren bezig om prachtige loungebanken te maken van de sneeuw. Direct liepen de kids ernaar toe en als vanzelf gingen ze helpen. Zo leuk dat sneeuwpret dit allemaal teweeg brengt. We gaan weer spelen, onbevangen en...vol verwondering!

Boeddhistische vertelling: De Meester van de Stilte

Even een verhaaltje delen: Er was eens een monnik die heel graag beroemd wilde worden. Daarvoor bedacht hij een even eenvoudig als geniaal plan: hij hulde zich in stilte, noemde zich 'meester van de stilte' en liet twee helpers alle vragen beantwoorden. Zijn zwijgen zou 'alwetend' zijn! Op een zekere dag kreeg het klooster bezoek, juist toen de twee antwoordmonniken hun eten bijeen aan het bedelen waren. De bezoeker vroeg de meester naar het wezen van de Boeddha. De stille monnik had geen idee. Hulpeloos keek hij van links naar rechts of zijn helpers in de buurt waren. De bezoeker vroeg daarna: 'Kunt u me ook verlichten met het wezen van de dharma?' Radeloos tuurde de meester van de stilte naar het plafond en naar de vloer. 'Wat is Zen?' was de volgende vraag. De monnik wist niets beters dan zijn ogen te sluiten. 'Wat houdt zegening in?' De Meester van de Stilte gaf het op en hief zijn handen in wanhoop ten hemel. Hierna vertrok de bezoeker. Onderweg kwam hij de twee antwoordmonniken tegen en vertelde enthousiast over hun meester: 'Ik vroeg wat Boeddha was en meteen keek de meester van links naar rechts. Dat betekent natuurlijk dat iedereen de Boeddha buiten zichzelf zoekt, terwijl hij in jezelf te vinden is. Op de vraag wat shoarma inhoudt keek hij van boven naar beneden. Wat een meesterlijke manier om gelijkmoedigheid aan te geven. Er is geen hoog en laag, geen hemel en hel. Toen vroeg ik wat zen betekende sloot hij zijn ogen, want wat is zen anders dan meditatie? Ten sloten hief hij bij mijn vraag naar zegening zijn handen ten hemel. Zo zegende hij alle wezens met zijn aanwezigheid en wijsheid. ja, jullie meester is een ware leraar!' Trots op hun leraar liepen de monniken naar het klooster. Deze wachtte hen woedend op: 'Waar waren jullie al die tijd? We hadden bezoek van iemand die van alles wilde weten en ik wist niet hoe ik mij eruit moest redden. Ik schaamde me rot.'

AOW’er makkelijker in dienst te nemen – ‘gevaar voor verdringing’

Nieuwsbericht: NRC.nl van 29 mei 2012. De ontwikkelingen die er momenteel zijn op het gebied van werk zijn interessant te noemen. Terwijl ik dit zit te schrijven klinkt er op de achtergrond een discussie van de wat oudere werknemers van de organisatie waar ik vandaag aan het flexwerken ben. De discussie laait best op. Want zij die al jarenlang werken en altijd premies hebben betaald, nooit gebruik gemaakt hoeven hebben van de verschillende sociale verzekeringen voelen dat ze er bekaaid vanaf komen. Vanwege allerlei regelingen die op dit moment veranderen. Een ander punt is het nieuwe plan van minister van Sociale Zaken Henk Kamp om het gemakkelijker te maken AOW’ers in dienst te nemen. Dit is iets dat de huidige 55-plussers dupeert. Deze groep komt op dit moment toch al nauwelijks aan het werk en dat terwijl zee enorm gemotiveerd zijn en daarnaast uiteraard waardevol zijn vanwege hun enorme kennis en expertise. Ouderenorganisatie ANBO denkt er ook zo over. De ANBO vreest dat 55-plussers op de arbeidsmarkt zullen worden verdrongen door goedkopere 65-plussers. (bron: de Volkskrant 29-05-2012).

Het verdere artikel: "Demissionair minister Kamp wil dat gepensioneerden die doorwerken nog maar zes weken worden doorbetaald als zij ziek worden. Bij normale werknemers is dat twee jaar. De verplichting tot lange doorbetaling maakt dat werknemers op hun 65e vaak worden ontslagen, omdat werkgevers bang zijn dat zij op een gegeven moment ziek zullen worden. De korte doorbetaling voor 65-plussers is volgens Kamp geen probleem, omdat deze oudere werknemers al andere inkomsten zoals AOW ontvangen en vaak ook een pensioen hebben om op terug te vallen. Kamp wil het ook mogelijk maken 65-plussers onbeperkt tijdelijke contracten aan te bieden. Nu moeten alle werknemers na drie tijdelijke contracten een vaste aanstelling krijgen. Hoogleraar: niet bang voor verdringing bij blijvende ontwikkeling In de Volkskrant zegt de Tilburgse hoogleraar ouderenbeleid René Schaik dat hij niet zo heel erg bang is voor verdringing, zo lang 55-plussers zich maar blijven ontwikkelen en ontslagen ouderen sneller aan nieuw werk kunnen komen. Belangrijk nadeel voor oudere werknemers is echter wel dat minister Kamp wil dat werknemers automatisch worden ontslagen zodra zij de AOW-leeftijd bereiken – nu is dat nog 65 jaar. Daarna kunnen werknemer en werkgever afspraken maken over een nieuw contract, eventueel tegen een lager salaris. Vooral 55-plussers dreigen volgens de ANBO ook daardoor de dupe te worden van de plannen waarmee de ministerraad afgelopen vrijdag instemde. Zij zijn relatief duur, omdat zij aan het eind van hun loongebouw zitten. Een AOW’er voor het minimumloon is een stuk goedkoper. De ouderenorganisatie stelt dat er eerder een probleem wordt gemaakt dan dat er iets wordt opgelost." Het inruilen van een 55-plusser voor een 65-plusser wordt door het Lenteakkoord veel gemakkelijker. In dat akkoord wordt het ontslagrecht versoepeld.

De zinderende zestig seconden van Zinzijn

Met een nieuw jaar kun je prima hele oude ideeën tot leven te wekken. Zo ben ik al jaren van plan om bijzondere verhalen in beeld te brengen. Bijvoorbeeld korte impressies van mensen die vol passie werken.

Afgelopen dinsdag waren de kids en ik in het kinderboekenmuseum in Den Haag. Een echte aanrader, trouwens, want in de vorm van een wereld die Papiria heeft worden de kinderen uitgedaagd om de griezelige 'Inktvraat' aan te pakken. Gewapend met een 'slurper' wordt de vijand op creatieve wijze uitgeschakeld!

En in het kinderboekenmuseum hebben we naar verhalenvertelster Cas geluisterd.
Direct erna vroeg ik door over haar prachtige werk en ik mocht dit filmen van haar!

Klik op onderstaande link om het volledige filmpje te bekijken:
Bijzondere beroepen in beeld - deel 1

Een fragment van het interview: